По думите му, основанията за отнемане на дете от семейство не са променяни от 2003 г., когато са записани в чл. 25 от Закона за закрила на детето.
„Отнемането на дете може да се случи, когато грижата за него е неглижирана, детето е поставено в риск или ако детето е насилвано. Това са изброените основания при които като крайна мярка се предприема извеждане на детето от семейството”, обясни Петков.
„Всеки може да прецени, че дадено дете се нуждае от закрила и може да подаде сигнал. Но тук е ролята и преценката на органите за закрила на детето. Те трябва да преценят дали това дете наистина е подложено на риск и дали е необходима работа със семейството”, посочи още социалният министър.